Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/433 Esas 2017/928 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/433
Karar No: 2017/928
Karar Tarihi: 20.02.2017

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/433 Esas 2017/928 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, Tüketici Hakem Heyeti kararının kaldırılması için dava açtı ve dava değeri 735,00 TL olarak belirtildi. Ancak mahkeme dava şartı yokluğundan davanın usulden reddine karar verdi. Davacı vekili kararı temyiz etti, ancak miktar veya değeri 2.200,00 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların kesin olduğu kanunu göz önünde bulundurarak, temyiz sınırının altında kalındığından temyiz istemi reddedildi. Kararda geçen kanun maddeleri: HUMK 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun'un değişik 427/2. maddesi ve 6502 sayılı Kanun'un 70/m. maddesi.

11. Hukuk Dairesi 2017/433 E. , 2017/928 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı Erzurum 4.Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23/11/2016 gün ve 2015/605-2015/933 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, Tüketici Hakem Heyeti kararının kaldırılması istemine ilişkin olup, dava dilekçesinde dava değeri 735,00 TL olarak gösterilmiştir. Mahkemece dava şartı yokluğundan davanın usulden reddine karar verilmiş, işbu kararı davacı vekili temyiz etmiştir. HUMK 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre miktar veya değeri ....000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesin olup, anılan miktar karar tarihi olan 23.11.2016 itibariyle 2,200,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Somut olayda dava değerinin, karar tarihi itibariyle yukarıda anılan kanun hükmü uyarınca temyiz sınırının altında kaldığı ve 6502 sayılı Kanun 70/m. gereğince hakem heyeti kararına itiraz üzerine mahkemece verilen kararlar kesin olduğundan davacı vekilinin temyiz isteminin bu nedenle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin HUMK 432/4"üncü madde hükmü uyarınca REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 20.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.