Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3313 Esas 2018/5118 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3313
Karar No: 2018/5118
Karar Tarihi: 19.06.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3313 Esas 2018/5118 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından \"Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma\" suçundan hüküm verilmiştir. Hüküm, Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet şeklinde olmuştur. Ancak, dosya incelendiğinde, kanun yoluna başvuru süresinin, sürenin başlangıcının ve yasa yolu merciinin gösterilmeyerek sanığın yanıltıldığı ve kararın usulüne uygun kesinleşmediği belirlenmiştir. Bu nedenle, karar hukuken geçersiz ve yok hükmünde sayılmıştır. Suçun verildiği tarih itibariyle uygulanan kanun maddeleri şunlardır: Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri. Daha sonra yürürlüğe giren TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrasına eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olduğu belirtilmiştir.

10. Ceza Dairesi 2017/3313 E. , 2018/5118 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, hüküm fıkrasında, başvurulacak kanun yolunun, merciinin, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin başlangıcının açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesi gerekmekte olup; sanığın yokluğunda verilen 07/06/2007 tarihli 2007/170 esas ve 2007/432 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararın incelemesinde; kanun yoluna başvuru süresinin, sürenin başlangıcının ve yasa yolu merciinin gösterilmeyerek sanığın yanıltıldığı, bu nedenle kararın usulüne uygun kesinleşmediği; kesinleşmeyen karara ilişkin 24/03/2009 tarihli hükmün hukuken geçersiz ve yok hükmünde olduğu, sanığın 30/03/2009 tarihli kanun yoluna başvurma dilekçesinin 07/06/2007 tarihli hükmolunan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanun"la eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 19/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.