2. Ceza Dairesi Esas No: 2016/14903 Karar No: 2018/15745 Karar Tarihi: 18.12.2018
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/14903 Esas 2018/15745 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan mahkumiyet kararı verdi. Kararın kesinleşmesiyle birlikte sanıklardan tahsil edilmesi gereken yargılama giderlerinin, Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesindeki terkin edilebilen 20 TL'lik tutardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması gerektiği belirtildi. Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği ve bu maddeye dayanarak uygulanan hak yoksunluklarının geçerli olmadığına dikkat çekildi. Kararın kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsil edilmesi gereken yargılama giderleri de dahil olmak üzere bütün yargılama giderlerinin, sanıkların paylarına düşen miktarın 20 TL'den az olduğu halde sanıklardan alınması gerektiği belirtildi. Bu kapsamda, yapılan temyiz itirazlarının reddedilerek hükümlerin onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4 maddesi, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi.
2. Ceza Dairesi 2016/14903 E. , 2018/15745 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamından sanıkların paylarına düşen miktar, 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 18/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.