Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : CMK’nın 223/2- e maddesi gereğince beraat

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamının incelenmesinde, Boğaziçi İmar Müdürlüğünün 09.02.1995 tarih 4832 sayılı yazısı ile, dava konusu taşınmazda, arka bahçede 1.07 metre harfiyat olduğu, bodrum kat arka cephenin tamamen açıldığı, birinci normal katı zemine bağlayan merdiven kaldırılarak merdiven sahanlığının balkon olduğu, söz konusu merdivenin zemin katla açılan bodrum kat arasında yapılarak cephenin değiştirildiği, son kat tavan betonunun 0.14 metre yükseltildiği, ön cephede yola göre saçak ucunun toplam 1.54 metre yükseltilerek cephe oranlarının bozulduğunun tespit edildiği, anılan yazıya istinaden; İstanbul III numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 05.10.1995 tarih 7650 sayılı kararı ile, dava konusu taşınmazda, onaylı projeye aykırı yapılan, binanın özgün kültür mirası niteliğinin yitirilmesine neden olan uygulamalar nedeniyle sanığın babası hakkında suç duyurusunda bulunulduğu ve sanığın babasını Üsküdar 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 1998/277 Esas 1999/32 karar nolu dosyasında yargılanarak 2863 sayılı Kanuna muhalefet nedeniyle cezalandırılmasına karar verildiği, bahsi geçen dosyaya ilişkin gerekçeli kararın içeriğinde; onaylanan rölöve projesine aykırı olarak binanın arka cephesinde birinci normal katı zemin kata bağlayan merdiven kaldırılarak, merdiven sahanlığının balkona çevrildiği, zemin kattan bahçeye merdiven yapıldığı, böylece binanın arka cephesinin projeye aykırı olarak yapılmak suretiyle suçun yasal unsurlarının oluştuğundan bahsedildiği,
İstanbul 6 numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 23.10.2013 tarih 1377 nolu kararı ile de; yukarıda izah edilen, İstanbul III numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 05.10.1995 tarih 7650 sayılı kararı ile tespit edilen onaylı projeye aykırı uygulamaların giderilmemiş olduğu ve güney cephesinde pencere ve kapı boyutları ve konumlarının farklı olduğu, komşu parsele bitişik doğu cephesinde 1 adet pencere açılmış olduğu, kuzey cephesinde bahçede harfiyat yapılarak bodrum katın açığa çıkartılmış olduğu, birinci normal katı zemine bağlayan merdiven kaldırılarak zemin kat seviyesinde kapı ve pencereler açılarak bahçeye inen merdiven yapılmış olduğundan bahisle eldeki dosya sanığı hakkında suç duyurusunda bulundulduğu, bu hali ile sanığın babası hakkında suç duyurusunda bulunulan eylemlerin yanı sıra yeni aykırılıkların da tespit edildiği kanaatinin oluştuğu ve iddianamede de; eski aykırılıktan farklı yeni aykırılık mahiyetinde müdahaleler olduğundan bahsedildiği anlaşılmakla;
Öncelikle sanığın babası hakkında görülen Üsküdar 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 1998/277 Esas 1999/32 karar nolu dosyası tüm ekleri ile dosya içerisine getirilip, dava konusu yerde; önceki keşifte refakate alınan bilirkişi haricinde, inşaat mühendisi, mimar ve sanat tarihçi bilirkişilerden oluşan bilirkişi heyeti refakatinde yeniden keşif icra edilerek, sanığın babası hakkında yargılama konusu yapılan aykırılıklar ile eldeki davada iddianame konusu edilen aykırılıkların tek tek belirlenmesi, kurul tarafından sanığın babası hakkında suç duyurusunda bulunulmasına karar verilen eylemlerin haricinde yeni aykırılıklar olup olmadığının net bir şekilde tespit edilmesi, bu hususların bilirkişi raporunda mahkemece de denetime açık olacak şekilde tek tek karşılaştırma yapılmak suretiyle irdelenmesi, yeni aykırılıklar var ise; kullanılan malzemelerdeki eskime durumu gözetilerek müdahale tarihinin (suç tarihinin), müdahale niteliklerinin (basit - esaslı), tescilli kültür varlığında zarar oluşumuna, kültür varlığının özgünlüğünü kaybetmesine sebebiyet verilip verilmediğinin tereddütsüz şekilde belirlenmesi, sonucuna göre de sanığın hukuki durumumun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeksizin, aykırılıkların sanığın babası tarafından yapıldığı kanaatinin hasıl olduğu şeklindeki soyut ve yetersiz bilirkişi raporu hükme esas alınmak suretiyle yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 26/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.