MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM :TCK"nun 86/1, 86/3-e, 87/1-a-d, 29/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası.



1-) Oluşa ve dosya kapsamına göre, olay tarihinden önce mağdurun sanığın kardeşi ... yaralaması nedeniyle taraflar arasında husumet bulunduğu, olay tarihinde tarafların parkta tesadüfen karşılaştıkları, aralarında tartışma çıktığı, sanığın mağdura küfür ettiği, daha sonra sanığın mağduru sallama diye tabir edilen bıçakla önce sol kolundan yaraladığı, mağdurun kaçmaya başlaması üzerine sanığın mağduru bu sefer sol omzundan ve başından yaraladığı, mağdurun bir süre koştuktan sonra yere yığıldığı, mağdurda yaralanma neticesinde sol kolda sürekli zayıflama oluştuğu ve hayati tehlike geçirdiği olayda, mağdurda oluşan yaraların adedi ve niteliği gözönüne alınarak TCK.nun 3 ve 6l. maddeleri uyarınca kasten yaralama suçundan temel cezanın üst sınıra yakın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, TCK.nun 86/1 maddesi gereğince temel hapis cezası olarak 2 yıl hapis cezasının belirlenmesi suretiyle yazılı şekilde hüküm kurularak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."nın mağdur ... yönelik kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yasal savunma koşullarının oluştuğuna, haksız tahrik indiriminin azami oranda yapılması gerektiğine, teşdide, vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında, mahkemenin sanık hakkında bu maddeyle yaptığı uygulamanın kanuna aykırı olduğu anlaşılmakta ise de; bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün, “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 22/11/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.