Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2013/16323 Esas 2014/465 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BAYBURT ASLİYE HUKUK(AİLE) MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/05/2013
NUMARASI : 2012/344-2013/123

Taraflar arasında görülen tedbir nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davada, ayrı yaşamada haklılık iddiasına dayalı olarak davacı için aylık 500,00 TL, müşterek çocuk için 300,00 TL olmak üzere aylık toplam 800,00 TL tedbir nafakasının davalıdan tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, davacı için 300 TL, müşterek çocuk için 200 TL, yargılama sırasında doğan müşterek çocuk için 200 TL olmak üzere toplam aylık 700 TL tedbir nafakasının davalıdan tahsiline karr verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Türk Medeni Kanunu"nun 197. maddesi gereğince tedbir nafakasına hükmolunması için davacının ayrı yaşamakta haklı olduğunu kanıtlaması gerekir.
Davacı ayrı yaşamda haklı olduğundan mahkemece, davacı ve müşterek çocuklar için tedbir nafakasına hükmedilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ancak; Türk Medeni Kanunu"nda eşlerin birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacakları hükme bağlanmıştır. Bu bağlamda tedbir nafakası miktarı tayin edilirken, birliğin giderlerine katılmada eşlerin "ekonomik güçleri" ile müşterek yaşam sırasında davalının eşine sağlamış olduğu yaşama düzeyi dikkate alınmalıdır.
Somut olayda yapılan ekonomik ve sosyal durum araştırmasında; davalının emekli olduğu, 970 TL maaş aldığı, başka gelirinin olmadığı, 200 TL kira ödediği tespit edilmiştir. Davalının tespit edilen sosyal ekonomik durumuna göre takdir edilen nafaka miktarı yüksektir.
O halde, mahkemece; tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, davalının gelir düzeyi ile birlikte yaşarken davalının eşine sağlamış olduğu yaşama standardı nazara alınarak; davacının geçimi için gerekli, davalının geliri ile de orantılı olacak şekilde, TMK.nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesi de gözetilerek daha uygun bir nafakaya hükmedilmesi gerekirken, tespit edilen sosyal ve ekonomik durumuna göre aylık 970 TL geliri bulunan davalının aylık toplam 700,00 TL nafaka ödemesine karar verilmek suretiyle, davalının geliri ile mütenasip olmayacak şekilde fazla nafakaya hükmedilmesi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.