MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının 10.02.2010-03.05.2013 tarihleri arasında davalı işyerinde silahlı güvenlik görevlisi olarak aylık net 1.500,00 TL ücretle çalıştığını, iş sözleşmesinin davacı tarafından aylık ücretlerinin sürekli olarak geç ödenmesi ve diğer yasal alacakların ödenmemesi nedeniyle haklı nedenle sonlandırıldığını, işyerinde 24 saat esas olmak üzere 3 farklı vardiyada a) Pazartesi 08.00-20.00 Salı 08.00-20.00 Çarşamba 20.00-08.00 Perşembe 20.00-08.00 Pazar 08.00-20.00 b) haftanın 4 günü 08.00-20.00 haftanın 2 günü 20.00-08.00 c) haftanın 5 günü 16.00-22.00 haftanın 1 günü 12.00-22.00 saatleri arasında çalıştığını ancak bu vardiya sistemine uyulmayarak sürekli fazla çalışma yaptırıldığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, bayram ve tatillerde sürekli çalıştırıldığını,bu çalışmalara ilişkin ücretlerinin ödenmediğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, silah ve x-ray tazminatının ödenmediğini belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili,davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece,yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak,yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai alacağı bulunup bulunmadığı noktasındadır.Her ne kadar Mahkemece davacının çalışma sisteminde iki haftalık periyotta denkleştirme esasına göre fazla çalışma olmadığı, organizasyonlar veya konserler nedeniyle fazla çalışmanın ödendiği,emsal dosyadaki işçinin Kentpark projesindeki çalışma dönemi için fazla çalışma hesabı yapılmadığı gerekçesi ile fazla mesai alacağının reddine karar verilmiş ise de; denkleştirme sisteminin uygulandığına dair taraflar arasında yazılı bir anlaşmanın bulunmadığı, buna göre haftalık 45 saati aşan çalışmaların bulunduğu haftalarda fazla mesai çalışması olduğunun kabulü gerektiği,dosya kapsamındaki bilgi ve belgeler ile tanık beyanları dikkate alındığında davacının 12 saat çalışma 36 saat dinlenme esasına göre çalıştığı, bunun yanında cumartesi veya pazar günleri 6 saatlik çalışması bulunduğu, bu çalışma sisteminde davacının ayda iki hafta haftalık üç saat fazla mesai yaptığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece davacının ayda iki hafta haftalık üç saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek fazla mesai alacağı hüküm altına alınması gerekli iken yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi hatalıdır.
3-Davacının ücret miktarı da taraflar arasındaki bir diğer uyuşmazlık noktasıdır. Davacı net 1.500,00 TL ücret aldığını beyan etmiştir.Mahkemece davacının ücreti asgari ücret olarak kabul edilmiştir. Emsal ücret araştırmasında Öz-İş sendikası net 1.403,00 TL olabileceğini bildirmiştir. Davacı tanıkları net 900,00 TL ücret aldığını beyan ederken, davalı tanıkları 850,00 TL yanında asgari geçim indirimi ücreti aldığını belirtmişlerdir. Dosyada bulunan imzasız ücret bordrolarında ücret asgari ücret olarak belirlenmiştir. Tüm dosya kapsamındaki bilgi ve belgeler, tanık beyanları ve emsal ücret araştırması dikkate alındığında davacının net 900,00 TL ücret ile çalıştığının kabulü ile alacakların hüküm altına alınması dosya kapsamına daha uygun olacaktır.
SONUÇ: Temyiz olanan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29/03/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.