Esas No: 2021/22573
Karar No: 2022/5462
Karar Tarihi: 06.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/22573 Esas 2022/5462 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın nitelikli cinsel saldırı, hakaret ve tehdit suçlarından beraat kararlarına yönelik yapılan istinaf başvurusunun esastan reddedildiği belirtilen Ceza Dairesi kararında, müsnet suçları düzenleyen kanun maddelerinde yer alan hapis cezalarının üst sınırının on yıldan az olması sebebiyle beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurularının esastan reddedilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yapılan ihbarda bulunmanın zorunlu olmadığına ve kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağına işaret eden kanun maddeleri de belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, hakaret, tehdit
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan beraatine dair İstanbul Anadolu 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 12.04.2017 gün ve 2015/58 Esas, 2017/230 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında hakaret, tehdit suçlarından kurulan hükmün incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince tehdit, hakaret suçlarından verilen beraat kararlarıyla ilgili yapılan başvuru üzerine istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar temyiz edilmiş ise de, müsnet suçları düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 106/2, 125/1. maddelerinde yer alan hapis cezalarının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırlarının on yıldan az olması ve 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olup, temyiz edilememesi karşısında, söz konusu karara yönelik temyiz isteminin CMK’nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 06.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
