MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının 07/06/1999-06/06/2014 tarihleri arasında ... Hastanesinde çalıştığını, bu hastanenin Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumuna devredildiğini, davacının çalıştığı süre içinde kullanamadığı 77 günlük yıllık izin hakkının bulunduğunu, bu süreye ait izin ücretinin ödenmesini talep ettiğini, ancak 6518 Sayılı Yasanın 122 maddesi geçici 14. maddesinde memur veya sözleşmeli personel statüsüne geçirilenlere iş mevzuatına göre kullanmadıkları yıllık ücretli izin süreleri için Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu ve Türkiye Diyanet Vakfı tarafından herhangi bir ödeme yapılmayacağının düzenlendiği belirtilerek talebin reddedildiğini, izin hakkının Anayasal bir hak olduğunu ileri sürerek izin ücreti alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.Davalı Türkiye Diyanet Vakfı vekili, 663 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname’ye 6518 sayılı Yasanın 122. maddesi ile eklenen mülga geçici 14.maddesi gereğince davacının çalışmış olduğu 29 Mayıs Hastanesinin Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu’na devredildiğini, davacıya yıllık izin ücretinin ödenmeyeceği hususunun Kanun Hükmünde Kararname’de açıkça düzenlendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup, bu kararın Dairemizin 19.03.2018 tarihli, 2016/1062 esas, 2018/7066 karar sayılı kararı ile bozulması üzerine, bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda davanın reddine karar verilmiştir.Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dairemizce yapılan temyiz incelemesi sırasında, davacı tarafın anayasaya aykırılık iddiası Anayasa’nın 152. maddesi uyarınca ciddi görüldüğünden, 6518 Sayılı Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair 06/02/2014 tarihli Kanunun 122. maddesi ile 663 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye eklenen mülga geçici 14. maddede yer alan “Personele, memur ve sözleşmeli personel pozisyon statüsüne geçirilmeleri sebebiyle, iş mevzuatına göre Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu veya Türkiye Diyanet Vakfı tarafından herhangi bir tazminat ödenmez, kullanmamış oldukları yıllık ücretli izin süreleri için herhangi bir ödeme yapılmaz.” hükmünün Anayasanın 10. maddesi ile 50. maddesine açıkça aykırı olması nedeni ile söz konusu yasal düzenlemenin iptali için Anayasa Mahkemesine başvurulmasına karar verilmiş olup, başvuru sonucunda Anayasa Mahkemesinin 14.11.2019 tarih, 2019//95 esas, 2019/89 karar sayılı kararı ile “11/10/2011 tarihli ve 663 sayılı Sağlık Alanında Bazı Düzenlemeler Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’ye 06.02.2014 tarihli ve 6518 sayılı Kanun’un 122. maddesiyle eklenen mülga geçici 14. maddenin (3) numaralı fıkrasının birinci cümlesinde yer alan “personele, memur...”, “...statüsüne geçirilmeleri sebebiyle, iş mevzuatına göre...”, “...Türkiye Diyanet Vakfı tarafından...” ve “...kullanmamış oldukları yıllık ücretli izin süreleri için herhangi bir ödeme yapılmaz” ibarelerinin “memur” ibaresi yönünden Anayasa’ya aykırı olmadığına” oy çokluğu ile karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle Anayasa Mahkemesi’nce, uyuşmazlık konusu yasal düzenlemenin Anayasa’ya aykırı olmadığına karar verildiğinin anlaşılmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 21/01/2020 gününde oybirliği ile karar verildi.