23. Ceza Dairesi Esas No: 2015/5095 Karar No: 2016/910 Karar Tarihi: 08.02.2016
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/5095 Esas 2016/910 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, bir oto yıkama iş yerinde çalışırken mağdurun aracını aldı, akşam saatlerine kadar kullandı ve daha sonra sokakta terk etti. Bu nedenle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkum edildi. Ancak, önceki bir mahkumiyetin açıklanmasının geri bırakılması kararına rağmen tekrar suç işlediği için hapis cezasına çevrildi. Mahkeme kararında, sanığın adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrileceği hususu belirtilmediği için karar bozuldu. TCK'nın 155/2, 168/1, 62, 50/1-a ve 52/2 maddeleri sanığın suçundan bahsediyor. TCK'nın 52/4 maddesi ise adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapis cezasına çevrileceğini belirtiyor.
23. Ceza Dairesi 2015/5095 E. , 2016/910 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 168/1, 62, 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Mağdurun sanığın işçi olarak çalıştığı oto yıkama iş yerine aracını temizlenmesi için bıraktığı ancak sanığın söz konusu aracı alarak akşam saatlerine kadar gezip daha sonra da bir sokağa terkettiği, böylece sanığın belli bir amaç doğrultusunda kendisine teslim edilen aracı teslim amacının dışında kullanmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğine yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiş, CMK"nın 231/11 maddesi hükmüne göre, hakkında kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın yeniden suç işlemesi nedeniyle önceki hükmün açıklanmasıyla yetinilmesi gerekirken, önceki hükümde yer almayan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi aleyhte temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, Ancak; TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca sanığa hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrileceği hususunun kararda gösterilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkralarına “5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.