MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen davada ... 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15/04/2013 tarih ve 2010/176-2013/41 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ... Jimnastik Kulübü, ... Spor Kulübü ve ... Spor Kulübü taraftar ürünlerinin inhisari kullanım hakkına sahip olduğunu, davalının üreterek pazarlamasını yaptığı ürünlerde aslan, kartal gibi isimler kullanarak anılan kulüpler ile ürünlerini özdeşleştirmek suretiyle lisans sahibi müvekkilinin haklarına tecavüz oluşturarak haksız rekabete sebebiyet verdiğini ileri sürerek mevcut tecavüzün tespitini, tecavüzün durdurulması ve men"ini; haksız rekabete konu ürünler ile bu ürünlerin üretiminde kullanılan makine, araç ve gereçlere el konulmasını, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000.000.000 TL manevi, 15.000.000.000 TL maddi tazminata hükmedilmesini, hükmün masrafları davalı tarafından karşılanmak koşulu ile üçüncü kişilere tebliği ile tirajı yüksek ulusal gazetelerde ilan yolu ile kamuya duyurulmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, davacı tarafça inhisari kullanım hakkına dayanılarak işbu dava açılmış ise de dayanılan sözleşmelerde inhisari kullanım hakkı veren bir hüküm bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve olay tarihinde yürürlükte olan 6762 sayılı TTK’nın 56 v.d maddelerine göre somut haksız rekabet iddiasının ispat edilememiş olmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.