Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/5630 Esas 2019/10953 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı İstanbul 25. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 24/01/2017 gün ve 2016/69 Esas - 2017/15 sayılı karara karşı davalı vekili tarafından Bölge Adliye Mahkemesine istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince verilen 05/10/2017 tarih ve 2017/972-2017/1370 E-K sayılı kararının Yargıtayca incelenmesi süresi içinde davacı vekili tarafından istenmiş olmakla dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2017 yılı için 41.530,00 TL"dir.
Mahkemece, 29.291,00 TL olarak talep edilen rücuen tazminat davası kabul edilmiş İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince davalı tarafın istinaf başvurusu kabul edilerek yerel mahkeme kararı kaldırılarak davanın reddine karar verilmekle davacı bakımından temyize konu edilen karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 21/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.