11. Hukuk Dairesi 2015/13077 E. , 2017/909 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08/07/2015 tarih ve 2013/109-2015/167 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı ... tarafından 1998 yılında açılmış olan “... Dış Hatlar Terminal Binası Mimari Proje Yarışması”na diğer davalı ... ve dava dışı ... ile birlikte "proje müellifi" olarak katıldığını, proje müelliflerince hazırlanan mimari projenin anılan yarışmada birincilik ödülüne layık görüldüğünü, müvekkilinin söz konusu mimari projenin müelliflerinden birisi olması dolayısıyla eser sahibi olduğunu, yarışma şartnamesi gereğince söz konusu mimari projenin uygulamasına geçildiğini, ancak bu konuda müvekkiline herhangi bir bilgi verilmediğini, terminal binasının tamamlanmasından çok sonra müvekkilinin projenin uygulamaya geçirildiğinden haberdar olduğunu, davalıların müvekkilinin manevi haklarını hiçe sayarak ihtarnameye rağmen hukuka aykırı tutumlarını sürdürdüğünü, FSEK’in 15. maddesi uyarınca müvekkilinin eserde adının belirtilmesi gerektiğini ileri sürerek manevi hak ihlali nedeniyle davalıların hukuka aykırı eylemlerinin ref"ine, müvekkilinin adının başta terminal olmak üzere projeye atıf yapılan her mecrada belirtilmesine ve 10.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı DHMİ vekili; dava konusu uyuşmazlığın davacı ile diğer davalılar arasındaki ilişkiden kaynaklandığını, müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalılar vekili; dava konusu projenin müvekkilinin hususiyetini taşıdığını, davacının müvekkili şirkette işçi olarak mimari proje ekibinde çalıştığını ve eser vücuda getirmesinin mümkün olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu "... Havalimanı Dış Hatlar Terminal Binası" mimari projesinin sahibinin hususiyetini taşıdığı ve "eser" niteliğinde olduğu, davacının bu projenin birlikte eser sahiplerinden olduğu, mimari projede sonradan ortaya çıkan teknik sebepler ve talepler nedeniyle yapılan değişikliklerin ilk proje üzerindeki işlenmeler mahiyetinde olduğu, bu durumda mimari proje üzerindeki mali hakları kullanma yetkisi davalı mimarlık şirketine ait olsa dahi davacının mimari proje üzerinde “eser üzerinde adın belirtilmesi hakkı”nın korunacağı, bir mimari eser olarak kabul edilmesi gereken havalimanı terminal binasının "görülen bir yerine" birlikte eser sahibi olarak davacının adının yazılması gerektiği, davacının davalıya bu konuda FSEK m. 15/lV"de aranan yazılı istemde bulunduğu ve davalılar tarafından gereken yapılmadığı için “adın belirtilmesi” manevi hakkının ihlal edilmiş olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile davaya konu “...Dış Hatlar Terminal Binası” mimarı projesinde davacının ... ile birlikte eser sahibi olduğunun tespitine, davacının adın belirtilmesi manevi hakkının ihlali nedeniyle tecavüzün ref"i ile birlikte eser sahibi olarak terminal binasının görülen bir yerine davacı adının yazılmasına ve ayrıca projeye atıf yapılan her mecrada davacı adının açıkça belirtilmesine, ayrıca manevi hak ihlaline dayalı olarak takdiren 10.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA,istek halinde aşağıda yazılı 27,70 TL harcın temyiz eden davalılara müştereken ve müteselsilen iadesine, 20.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.