Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2016/2803 Esas 2017/6491 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2803
Karar No: 2017/6491
Karar Tarihi: 27.11.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2016/2803 Esas 2017/6491 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm edilmiştir. Ancak, sanığın denetimli serbestlik sürecinde kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar ettiği gerekçesiyle mahkûmiyet kararı verilmiştir. Sanığın ilk çağrıya uymamasının yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmek olarak kabul edilemeyeceği gerekçesiyle, temyiz itirazı kabul edilerek karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 191. maddesi
- 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikler

20. Ceza Dairesi 2016/2803 E. , 2017/6491 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde yer alan, “kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi hâlinde, hakkında kamu davası açılır” hükmü gereğince sanığa ... Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğünün 10.06.2013 tarihli çağrı yazısı ile 10 gün içerisinde adı geçen müdürlüğe gelmesi konusunda çağrıda bulunulduğu, çağrı yazısının 18.06.2013 tarihinde sanığa tebliğ edildiği; ancak sanığın yasal sürede herhangi bir başvuru yapmaması üzerine, sanığa tekrar yeni bir süre verilerek başvuru yapması konusunda ihtaratta bulunulmadığının anlaşılması karşısında; sanığın ilk çağrıya uymamasının, kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeden mahkûmiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, 27.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.