MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24/02/2015 tarih ve 2013/299-2015/81 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin “...” ve “...” isimli bitkisel gıda takviyesi ürünlerinin üreticisi olduğunu, davalı adına 29. ve 35. sınıflarda tescilli 2010/28084 numaralı “...” ibareli markanın bulunduğunu, “...” ibaresinin ginseng bitkisinin Latince adı olup tüm dünyada cins isim olarak kullanılan bir bitki türü olduğunu, cins ismi olması nedeniyle 556 sayılı KHK"nın 7/c maddesinin açık hükmü gereği tek başına “...” ibaresinin marka olarak tescilinin mümkün olmadığını ileri sürerek davalı adına tescilli “...” ibareli markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkilinin “...” markası ile üretilen ürünlerin gerek tescil etmeden önce gerekse tescil ettikten sonra başta Türkiye olmak üzere birçok dünya ülkesinde satışını yaptığını ve markaya yadsınamaz bir ayırt edici özellik kazandırdığını, davacının işbu davayı açmada hukuki yararının olmadığı savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; “...” kelimesinin “ginseng” bitkisinin Latince adı olduğu ve özellikle yüzyıllardır Uzak Doğu ülkelerinde insanların rahatsızlıklarını gidermek için kullanıldığı, davalıya ait “...” markasının özellikle 29. sınıfa giren emtialar yönünden kullanım amacını gösteren işaret olarak tanımlayıcı olabileceği, zira orta seviyede tüketiciler nezdinde bu emtiaların içerisinde “ginseng” maddesinin yer aldığının düşünülebileceği, bu durumda davalı adına tescilli “...” markasının tescilli olduğu 29. ve 35. sınıflar yönünden tanımlayıcı nitelikte olduğu gerekçesiyle davalı adına tescilli “...” markasının hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.