Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/240 Esas 2019/9446 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-CMK’nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” düzenlemesi için öngörülen koşulların, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlarla birlikte, denetime olanak verecek şekilde, somut gerekçeler gösterilmek suretiyle değerlendirildikten sonra, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin düzenlemenin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerektiği; yine aynı maddenin 8. fıkrasında denetim süresi içerisinde kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasına karar verilemeyeceği düzenlendiği halde, atılı suçun taksirle işlenen suçlardan olduğu gözetilmeden duruşma tutanaklarına yansıyan herhangi bir olumsuz davranışı bulunmayan, hakkında belirlenen cezada takdiri indirim uygulanan, lehe hüküm talebi bulunan, sabıkasında hüküm niteliğinde olmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı bulunan ve ölenin mirasçılarının hakkında şikayetçi olmadıkları sanığın, taksirli bir suç işlediği gözetilmeksizin ve diğer uygulanma şartları usulünce değerlendirilmeksizin "Sanığın suç tarihinden önce kasten işlenen suç sebebiyle kesinleşmiş HAGB ile sonuçlanan mahkumiyeti bulunduğundan" şeklindeki hatalı ve dosya kapsamı ile uyuşmayan gerekçe ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" ve ve (f) bendinde yer alan ""failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı"" gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
3-Sanık hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında," TCK"nın 50/1-a" uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; 26.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.