Sanık ... hakkında yağma suçundan açılan kamu davası sonucunda Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin 22.02.2010 tarih ve 2008/203 Esas, 2010/32 Karar sayılı kararıyla sanığın 5237 sayılı TCK"nın 149/1-a, 31/2, 62. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın sanık müdafii tarafından yasal süresi içerisinde temyiz edildiği, Dairemizin 11.12.2014 gün ve 2012/23906 Esas, 2014/22718 Karar sayılı ilamıyla “yakınanın üzerindeki 100 lirasını bıçak zoruyla alan sanığın paranın bir kısmını vereceğini söyleyerek, yakınan ile birlikte bir alışveriş merkezine gittiği burada sanığın yağmaladığı para ile kendine yiyecek ve sigara aldığı, yakınana ise yol parası yapması için 1.50 TL verdiği yakınanın kovuşturma aşamasında şikayetçi olmadığını söylediğinin anlaşılması karşısında yakınandan kısmi iadeye rıza gösterip göstermediği sorularak sonucuna göre 5237 sayılı Yasanın 168. maddesi ile uygulama yapılıp yapılmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması” gerekçesi ile hükmün bozulmasına karar verildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.01.2015 gün ve 6-2010/256155 sayılı yazıları ile itiraz yasa yoluna başvurulması üzerine,
Dosya Dairemize gönderilmekle okunarak gereği düşünüldü.

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

5271 sayılı CMK"nın 6352 sayılı Yasanın 99. maddesi ile değişik 308. maddesi gereğince yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.01.2015 gün ve 6 – 2010/256155 itiraz sayılı yazılarında özetle;
Somut olay incelendiğinde suç tarihinde 14 yaşında bulunan mağdurun, ... ilçesi ... beldesinde yolda yürümekte olduğu sırada önüne geçen sanığın “bana kene ver” dediği, mağdurun kenenin ne olduğunu sorması üzerine para olduğunu söyleyip, parası olmadığını söyleyen mağdura; asarlık okuluna gidelim deyip buraya gittiklerinde bıçak çekerek cebinde bulunan 100 TL parayı üzerini arayarak zorla aldığı, mağdurun geri istemesi üzerine de parayı Çiğli ilçesinde vereceğini söyleyerek, mağduru birlikte Çiğli ilçesine gelmeye zorladığı ve burada bir alışveriş merkezinde mağdura ait para ile sadece kendi karnını doyurup sigara aldığı, bu paradan mağdura 1.50 TL vererek yol parası yapmasını ve geri dönmesini söylediği, mağdurun üzerinde bulunan bütün para olan 100 TL alındıktan sonra 1.50
TL"nin iadesi halinde 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulanmasına yasal imkan bulunmadığı, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin içtihatlarında “kısmi iade hükümlerinin uygulanabilmesi için mağdurun rızasının yanında iade edilen kısmın yağmalanan şeyin önemli bir bölümünü oluşturması gerektiği ve yağmalanan malın çok küçük bir kısmının iadesinde kısmi iade hükümlerinin uygulanamayacağına” hükmedildiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30.04.2013 tarih ve 2012/6-1437, 2013/153 sayılı kararında da açıklandığı şekliyle kısmi iadenin mağduru tatmin edecek miktarda ve mağdur açısından doğrudan sonuç doğurucu nitelikte olması, ayrıca bunun sonucu olarak da mağdura ilave külfet yüklenmemesi gerektiğinin belirtildiği, bu nedenlerle bozma kararının kaldırılarak ... Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin hükmünün onanmasına karar verilmesi istenilmiştir.
Dairemizin istikrar kazanan uygulamaları ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30.04.2013 tarih ve 2012/6-1437, 2013/153 sayılı içtihatları doğrultusunda Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının usul ve yasaya uygun olduğu anlaşıldığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının kabulüne karar vermek gerektiği anlaşılmıştır.
1) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının İTİRAZININ KABULÜNE,
2) Dairemizin 11.12.2014 gün ve 2012/23906 Esas, 2014/22718 Karar sayılı bozma ilamının KALDIRILMASINA,
3) Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, sanık savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan ... Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin 22.02.2010 tarih ve 2008/203 Esas, 2010/32 Karar sayılı hükmünün itiraza uygun olarak ONANMASINA, 27.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.