MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 9. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 25/05/2015 tarih ve 2013/30-2015/305 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; uzun yıllar Almanya"da işçi olarak çalışan müvekkiline Alman Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından yapılan sigorta prim iadesine ilişkin havalenin Merkez Bankası aracılığıyla 13.08.1996 valör tarihli olarak Ziraat Bankası Genel Müdürlüğüne devredilmiş olduğunu, davalı bankanın müvekkiline ödeme yapmadığı gibi söz konusu havaleden müvekkilini haberdar dahi etmediğini, başvuruda bulunulmasına rağmen davalının parayı ödemediğini ileri sürerek, Alman Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından müvekkiline gönderilen 10.197,61 Alman Markı karşılığı 5.212,93 Euro"nun davalıdan en yüksek faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; söz konusu havalenin tahsiline ilişkin davanın zamanaşımına uğradığını, defter ve belgelerin 10 yıl süreyle saklanması zorunlu olup, aradan 13 yıl geçmesi nedeniyle davacıya yapılan ödemeye ilişkin bir belgenin ibraz edilemediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; bankalarda bulunan mevduat ve alacakların 10 yıl sonra zamanaşımına uğramasının ancak bankaca hak sahibine gerçekleştirilecek tebligatın yapılması koşuluna bağlandığı, davalı banka tarafından hak sahibi olan davacıya geçerli bir tebligatın yapılmadığı, dava konusu edilen paranın hak sahibi Ahmet Arkçı"ya ya da talimat verdiği üçüncü bir kişiye ödendiğinin ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile 5.212,93 Euro"nun 13/08/1996 tarihinden itibaren işleyecek devlet bankalarının Euro ile açılmış bir yıl vadeli mevduat hesabında ödediği en yüksek faiz oranı ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, davalı bankaya gönderilen davacıya ait paranın davalıdan tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, Alman Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından davacı adına gönderilen paranın havale niteliğinde olduğu, bu hususun davacı tarafından da kabul edildiği ve gönderilen paranın davacı adına herhangi bir hesaba yatırıldığının da tespit edilemediği anlaşılmaktadır. Bu durumda, mahkemece, davacı adına gönderilen paranın havale niteliğinde olması karşısında davalının dava tarihinden önce temerrüde düşünüldüğü de ispatlanamadığından dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde dava konusu döviz alacağına havale tarihinden itibaren faize hükmedilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiş ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile mahkeme kararının hüküm fıkrasının birinci bendindeki "13/08/1996" ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine “dava tarihi olan 27/04/2009” ibaresinin eklenmesine, kararının bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 20.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.