4. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/4612 Karar No: 2015/7183 Karar Tarihi: 02.06.2015
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/4612 Esas 2015/7183 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2015/4612 E. , 2015/7183 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 21/10/2008 gününde verilen dilekçe ile menfi tespit istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 07/10/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, menfi tespit istemine ilişkindir. Davanın kısmen kabulüne dair karar davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir. Taraflar arasındaki yapılan yargılamanın son oturumunda hüküm olarak “...Davacının davasının kısmen kabulü, kısmen reddi ile kısmen kabul nedeni ile davacının İcra Müdürlüğünün 2008/4891 esas sayılı takip dosyasında 6.771,60 TL asıl alacak 165,30 TL işlenmiş faiz dışında borçlu olmadığının tespitine, işin halli yargılamayı gerektirdiğinden taraflar yararına tazminat tayinine yer olmadığına, dair..” karar verilmiş. Daha sonra yazılan gerekçeli kararda, “..davacının davasının kısmen kabulü, kısmen reddi ile; Kısmen kabul nedeniyle davacının İcra Müdürlüğünün 2008/4891 esas sayılı takip dosyasında 6.771,60 TL işlemiş faiz dışında borçlu olmadığının tespitine, işin halli yargılamayı gerektirdiğinden taraflar yararına tazminat tayinine yer olmadığına, ...” karar verilmiştir Kısa kararda asıl alacak miktarı yönünden de karar verilmişken gerekçeli kararda bu talep konusunda hüküm kurulmamış, alacak ve faiz miktarlarında da çelişki oluşmuş, böylece kısa kararla gerekçeli karar arasında açık bir çelişki ortaya çıkmıştır. Böyle bir durumun bozma nedeni oluşturacağına ve bozmadan sonra mahkemenin önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi giderme koşuluyla vicdani kanaatine göre karar verebileceğine, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu’nca 10/04/1992 gün ve 7/4 sayıyla karar verilmiştir. Öyleyse karar belirtilen nedenle bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın açıklanan yönden BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların öteki temyiz nedenlerinin şimdiden incelenmesine yer olmadığına ve taraflardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 02/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.