Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/27909 Esas 2020/831 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde teknik servis sorumlusu olarak çalıştığını, 2013 yılı için net ücretinin 1.415,00 TL olduğunu, davacının fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının son ücretinin net 1.048,00 TL olduğunu, çalışma dönemi içinde hak kazandığı tüm hak ve alacakların zamanında ve eksiksiz olarak ödendiğini beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Davalının 17/06/2013 tarihli dilekçe ekinde klasör olarak dosyaya sunduğunu bildirdiği ve içinde ücret bordroları ile diğer özlük belgeleri bulunan ekler dosya içinde bulunmamaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda da, bu belgelerin incelenmediği belirtilmesine rağmen mahkemece eksik inceleme ile hüküm tesisi yerinde olmamıştır.
2-Hükmedilen alacakların net mi brüt mü olduğunun belirtilmemesi infazda tereddüt yaratacak niteliktedir
3-Hükme esas alınan ek bilirkişi raporunda, davacının indirim uygulanmadan net 17.920,03 TL fazla çalışma ücretine hak kazandığı belirtilmiştir. Mahkemece, 14.238.00 TL fazla çalışma ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmiş ise de, ek raporda hesaplanan miktardan uygun indirim yapılıp yapılmadığı veya hangi oranda indirim yapıldığının belirtilmemesi hatalıdır.
4-Mahkemece tanık anlatımlarına itibar edilerek, davacının haftada 6 gün 07.30-17.20 saatleri arasında günde 1 saat ara dinlenmesi kullanarak haftada 6 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Ancak davalıya ait işyerinde 2011 yılında denetim yapıldığı ve aynı yıl iş müfettişlerince düzenlenen teftiş raporunda, işyerinde haftada 3 saat fazla çalışma yapıldığı sonucuna ulaşıldığı dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Mahkemece bu raporun davacı yönünden bağlayıcı olarak kabul edilip edilemeyeceği değerlendirilmeden, eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır. Ayrıca bir kısım tanıklarca davacının üçlü vardiya sistemine tabi olarak çalıştığı ifade edilmesine rağmen, bu hususun da mahkemece netleştirilmediği tespit edilmektedir. Belirtilen yönler dikkate alınmadan yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
Bilirkişi raporunda, brüt fazla çalışma ücreti nete çevrilirken sadece gelir vergisi ile damga vergisi mahsup edilmiştir. Sosyal Güvenlik Kurumu primlerinin, brüt tutardan mahsup edilmesi gerektiğinin düşünülmemesi bir başka hatalı yön olup, kararın bu sebeple de bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.01.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.