Görevli memura mukavemet - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/8359 Esas 2018/862 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8359
Karar No: 2018/862
Karar Tarihi: 26.01.2018

Görevli memura mukavemet - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/8359 Esas 2018/862 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir kişinin görevli memura mukavemet suçundan mahkum edildiği belirtiliyor. Temyiz isteği reddedildikten sonra yasalara göre suçun işlendiği tarihteki ceza maddeleri gözetilmeden mahkumiyet kararı verildiği fakat bu kararın yasaya aykırı olduğu ve hükmün bozulması gerektiği belirtiliyor. Ancak gerçekleşen zaman aşımı nedeniyle açılan kamu davasının düşürülmesine karar veriliyor. Kanun maddeleri olarak, suçun işlendiği zaman yürürlükte olan ve lehe olan 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddeleri, yürürlükte bulunan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 7 ve 9. maddeleri, ayrıca düşürme kararının gerekçesi olarak da 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2 CMK'nın 223. maddeleri belirtiliyor.

18. Ceza Dairesi 2017/8359 E. , 2018/862 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevli memura mukavemet
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri karşısında; sanığa yüklenen suç için yasa maddesinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirlenen 7 yıl 6 aylık dava zamanaşımının suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden kamu davasının düşürülmesi yerine, yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasını gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2 CMK’nın 223. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 26/01/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.