Görevli memura mukavemet - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/235 Esas 2018/853 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/235
Karar No: 2018/853

Görevli memura mukavemet - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/235 Esas 2018/853 Karar Sayılı İlamı

Özet:

18. Ceza Dairesi tarafından verilen bir mahkeme kararında, bir görevli memura mukavemet suçu işleyen sanığın mahkum edildiği belirtiliyor. Ancak suç tarihi ile dava zamanaşımı süresi ve yasa maddeleri dikkate alındığında, suçun zaman aşımına uğradığı ve sanık hakkında açılan kamu davasının düşürülmesine karar verildiği ifade ediliyor. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şu şekilde: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4 ve 104/2, 1412 sayılı CMUK'nın 321 ve 322, ve CMK'nın 223. maddeleri.

18. Ceza Dairesi 2018/235 E. , 2018/853 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevli memura mukavemet
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri karşısında; sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezaların türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinden belirlenen 7 yıl 6 aylık dava zamanaşımının suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle tebliğnameye uygun olarak sair yönler incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 765 sayılı TCK’nın 102/4, 104/2 ve CMK’nın 223. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 26/01/2018 tarihinde karar verildi.