Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/14323 Esas 2020/1102 Karar Sayılı İlamı

Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık ..."nın, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair ... 4. İcra Ceza Mahkemesinin 06/05/2019 tarihli ve 2019/227 esas, 2019/318 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii ... 1. İcra Ceza Mahkemesinin 12/06/2019 tarihli 2019/23 değişik iş sayılı kararı aleyhine ... Bakanlığının 10/12/2019 gün ve 94660652-105-27-16893-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16/12/2019 gün ve KYB.2019/126959 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlâl suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekâlet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiği halde, ... İcra Dairesinin 2018/87782 esas sayılı takip dosyasında mevcut 07/08/2018 tarihli ödeme taahhüdünde tebligat gideri ve peşin harcın ayrı ayrı rakamsal olarak gösterilmemesi nedeniyle belirsizlik bulunduğundan taahhüdün geçerli olmadığı ve sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmadığı anlaşılmakla, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
07/08/2018 tarihli taahhüt tutanağı incelendiğinde, icra takip masrafı olarak 148,10 TL gösterildiği, tebligat giderinin bu rakam içerisinde yer aldığı, peşin harç açısından ise peşin harç alımı ilamsız icra takiplerinde söz konusu olup, şikayete konu icra takibinin ilamlı icra takibi olması nedeniyle peşin harcın alınmadığı, tüm bu nedenlerle alınan taahhütte bir belirsizlik bulunmadığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 11/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.