MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki dava sonucu mahkemece verilen 16/10/2008 gün ve 2008/214 sayılı hükmün Dairemizce 07/03/2012 gün ve 2010/11803 E. 2012/3361 K. sayılı ilamla bozulması üzerine yukarıda tarih ve sayısı belirtilen direnme kararına ilişkin dava dosyası davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, 02.12.2016 tarih ve 6763 sayılı Yasa"nın geçici 4/1. maddesi uyarınca dosya Dairemize gönderilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... Imamgiller tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:


Davacı vekili, davalının "A ADAHAN VİP" ibaresinin 36/1-5, 39/1-11 ve 43/1-4. sınıf hizmetlerde marka olarak tescili başvurusuna müvekkili tarafından yapılan itirazın, YİDK’nIn 2007/M-1672 sayılı kararı ile nihaî olarak reddedildiğini, oysa müvekkilinin VİP ibaresini 1968 yılından bu yana ticaret ünvanı ve 1994 yılından beri de marka olarak kullandığını, başvurunun müvekkilinin tanınmışlık vasfını taşıyan VİP+şekil ibareli tescilli markalarına iltibas ve tecavüz oluşturduğu gibi, bunların tanınmışlığından haksız yarar sağlayabilecek nitelikte olduğunu ileri sürerek, 556 sayılı KHK’nIn 7/1-b, 8/1-b ve 8/4. maddeleri uyarınca YİDK kararının iptalini, tescil olunan markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, markalar arasında benzerlik ve karıştırmaya sebebiyet verebilecek derecede bir yakınlık bulunmadığı, VİP ibaresinin davalı başvurusunda yer almasının, davalının davacı markalarına yanaşma niyet ve arzusundan değil, bu ibarenin anlamı ile sosyal ve ticari hayatta kullanımının çok yoğun olmasından kaynaklandığı, davacının Türkçe’de ve Türkiye’de çok bilinen VİP ibareli markalarının tanınmış olmasının, anılan sözcüğün 556 sayılı KHK’ nin 12. maddesi kapsamında gerek markasal ve gerekse diğer bir şekilde, Türkçe’ de bilinen anlamıyla kullanımına engel oluşturmadığı, davacının VİP ibareli markalarının turizm amaçlı acentecilikle ilgili sektörde tanınmış olmakla birlikte, davalı işaretinin davacı markalarından farklılıkları nedeniyle, davalının başvurusunun, tanınmışlık elde etmiş markanın itibarından haksız yarar sağlamayacağı, davacı markalarının tanınmışlığına ilişkin önceki kararların davalı başvurusu yönünden geçerli olamayacağı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Dairemizin 2010/11803 E-2012/3361 K sayılı ilamı ile, davalının “A ADAHAN VİP” ibareli marka başvurusu ile davacı adına tescilli “VİP+şekil” ve “VİP önemli kişilerin acentesi + şekil” ibareli markaların esas unsurunun VİP ibaresinden oluştuğu, esas unsurları bakımından başvuru ile davacı markalarının benzer olduğu, dava konusu markada, anılan bu asli unsurun yanı sıra ayrıca “A Adahan” ibaresinin de bulunmasına rağmen bu farklılığın taraf markalarının birbiriyle ilişkilendirilmesi ihtimalini ortadan kaldırıcı bir etkiye sahip olmadığı, markalar arasında benzer emtialar açısından 556 Sayılı KHK’nın 8/1-b maddesinde öngörülen iltibas tehlikesi bulunduğunun kabulü gerekirken, aksi değerlendirmeyle yazılı şekilde hüküm tesisinin yerinde görülmediği gerekçesi ile kararın bozulmasına karar verilmiş; mahkemece bozma ilamına direnilmiştir.
Direnme kararı, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dairemizce verilen 07/03/2012 gün ve 2010/11803 E. 2012/3361 K. sayılı bozma ilamına karşı mahkemece verilen direnme kararının yerinde olduğu anlaşıldığından, 6763 sayılı Kanun"un 43. maddesi ile değişik 6100 sayılı HMK’nın 373. maddesinin 5. fıkrası uyarınca Dairemizin 07/03/2012 gün ve 2010/11803 E. 2012/3361 K. sayılı kararının düzeltilerek, yerel mahkemenin 03/04/2013 tarihli 2013/16 E. 2013/70 K. sayılı usul ve yasaya uygun kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Dairemizin 07/03/2012 gün ve 2010/11803 E. 2012/3361 K. sayılı kararının düzeltilerek, mahkemenin 03/04/2013 tarihli 2013/16 E. 2013/70 K. sayılı usul ve yasaya uygun kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 16/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.