10. Ceza Dairesi Esas No: 2013/13099 Karar No: 2018/5010
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/13099 Esas 2018/5010 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkum edildiğini ve ayrıca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri aldığını belirtmiştir. Ancak, mahkeme kararının usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanık müdafiinin temyiz dilekçesi kabul edilerek yapılan incelemeler sonucunda, diğer temyiz itirazlarının reddedilmesine karar verilmiştir. Ancak, sanığın durumu, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi kapsamında incelenmiştir. Buna göre, sanığın daha önce aynı suçtan dolayı başka bir davası var mı, bu suçu diğer davada verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında mı işlemiş gibi sorulara yanıt aranmıştır. Bu sorulara verilen yanıtlar doğrultusunda, sanık hakkında farklı tedbirler alınmıştır. Ayrıca, kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 191. maddesi (5. fıkrası), 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi (2. fıkrası).
10. Ceza Dairesi 2013/13099 E. , 2018/5010 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Mahkûmiyet ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 13.07.2012 tarihli mahkûmiyet hükmüne ilişkin gerekçeli kararın sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilmediğinin anlaşılması karşısında, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; Hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin olaya tatbik kabiliyeti bulunup bulunmadığının tesbiti açısından; öncelikle, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı, bu suç tarihinden önce açılmış başka bir dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra; a) Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” , b) Sanık hakkında aynı suçtan dolayı bu suç tarihinden önce, açılmış başka bir dava yoksa veya sanık bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş değilse, bu suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan sanık hakkında, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değişik TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına”, Karar verilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 18.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.