213 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/12657 Esas 2017/2636 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12657
Karar No: 2017/2636
Karar Tarihi: 06.04.2017

213 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/12657 Esas 2017/2636 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sahte fatura kullanmak suçundan 2009 yılında hüküm giymiştir. Ancak, suçun maddi konusunun fatura olması ve faturaların Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri taşıması gerektiği düzenlemesine göre faturaların dosyada olmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, faturaların özellikleri, düzenleyen şirketler hakkında karşıt inceleme yapılıp yapılmadığı araştırılması ve davaya konu olan bilgilerin alınması gerektiği belirtilerek sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüş ve mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 227. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi belirtilmiştir.
11. Ceza Dairesi         2016/12657 E.  ,  2017/2636 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 213 sayılı yasaya muhalefet
    HÜKÜM : Asıl karar: Mahkumiyet Ek karar: Temyiz isteminin reddi

    Hükmün açıklandığı 30.05.2016 tarihli oturuma sanığın, başka suçtan hükümlü olarak bulunduğu ceza infaz kurumundan SEGBİS yöntemi ile katılmış olması nedeniyle mahkemece hüküm tefhim edilirken hüküm fıkrasına “5271 sayılı CMK"nın 263/1 maddesi gereğince cezaevinde bulunan hükümlünün tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta dilekçe vererek kanun yoluna başvurabileceğinin de yazılması ve bu hususun da tefhim edilmesi gerektiği halde, bu hususun hüküm fıkrasına yazılmamış ve tefhim edilmemiş olması sebebiyle, temyiz süresinin tefhim tarihi olan 30.05.2016 tarihinde başlamayacağı, sanığın temyiz dilekçesi tarihi olan 17.06.2016 tarihinin hükmü ögrenme tarihi olarak kabul edilmesi gerektiği, dolayısıyla sanığın öğrenme üzerine ve yasal süre içerisinde hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla;
    Sanık hakkında 2009 yılında sahte fatura kullanmak suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde; sahte fatura kullanma suçunda suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, dosya içine faturaların konulmadığı görülmekle; suça konu faturaların onaylı suretleri getirtilip incelenerek, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, bu faturaları düzenleyen şirketler hakkında karşıt inceleme yapılıp yapılmadığı araştırılıp, yapılmış ise haklarında düzenlenen vergi inceleme ve sair raporların onaylı suretleri getirtilerek incelenmesi, kamu davası açılıp açılmadığının sorulması, açıldığının tespiti halinde dava dosyasına intikali sağlanarak ayrıntılı özetinin tutanağa geçirilmesi ve bu davayı ilgilendiren bilgi ve belgelerin onaylı örneklerinin alınarak dosyaya konulması, gerektiğinde faturaları düzenleyen şirket yetkilileri veya kişiler de dinlenerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak verdikleri ve sanığı tanıyıp tanımadıkları saptanarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.










    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.