MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 14/11/2008 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 22/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalılardan ... ve ... tarafından istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyanın incelenmesinde; davalılar ... ve ... hakkında Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2004/560 esas, 2005/313 karar sayılı ilamı ile bir yıldan fazla süreli hapis cezası verildiği ve cezanın kesinleştiği anlaşılmaktadır. Davalı ... kısıtlanmış ve ... kendisine vasi olarak atanmıştır, diğer davalı ... da aynı şekilde kısıtlanmış ve kendisine ... vasi olarak atanmıştır. Mahkeme gerekçeli kararı davalılar ... ve ..."a cezaevinde tebliğ edilmiş ve davalılar ayrı ayrı yazdıkları 23/07/2013 tarihli dilekçelerle yerel mahkeme kararını temyiz etmişler, ancak dilekçeler harçlandırılmamıştır. Davalılara Türk Medeni Kanunu’nun 407. maddesi uyarınca bir vasi tayin edildiğine göre; mahkeme kararının vasiye; “kanuni süre içinde mahkeme hükmünü ayrıca temyiz edebileceği, bu süre içinde temyiz hakkını kullanmadığı takdirde kısıtlı tarafından yapılmış olan temyize icazet vermiş (kabul etmiş) sayılacağı, temyizi kabul etmiyorsa bunu açıkça bildirmesi gerektiği” kaydını içerir biçimde tebliğe çıkarılarak sonucuna göre işlem yapılması gerekirken bu konunun gözardı edilmesi, doğru olmamıştır.
Davalılar ... ve ... tarafından yerel mahkeme kararı temyiz edilmiş ancak gerekli temyiz harcı karşılanmamıştır. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun değişik 434. maddesinin üçüncü fıkrası hükmüne göre temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Bunların eksik ödenmiş olduğu sonradan anlaşılırsa, kararı veren hakim veya mahkeme başkanı tarafından verilecek yedi günlük kesin süre içinde tamamlanması aksi halde temyizden vazgeçilmiş sayılacağı hususu temyiz edene yazılı olarak bildirilir. Verilen kesin süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde mahkeme kararının temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilir. 25/01/1985 günlü, Esas: 1984/5 ve Karar: 1985/1 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına göre, harca tabi olmasına rağmen mahkeme kalemince harç hesap edilip ilgilisinden istenilmeden ve dolayısıyla harç alınmadan temyiz defterine kaydedilen temyiz dilekçeleri hakkında da sözü edilen fıkrada öngörülen eksik harç ödenmesi halinde yapılacak işlemle ilgili kuralın kıyasen uygulanması ve bu durumda dilekçenin temyiz defterine kaydedildiği tarihte temyizin yapılmış sayılması gerekir.
Dosyanın belirtilen eksiklik tamamlanmadan temyiz incelemesi için dairemize gönderilmesi doğru olmamıştır.
2- Davalı ... yönünden;
Dosya içerisinde davalıya usulüne uygun olarak yapılmış bir gerekçeli karar tebliği mevcut değildir. Dosyadaki bilgi ve belgelerden davalı adına çıkartılan ilk tebligatın o adreste olmadığı gerekçesiyle iade edildiği, sonrasında çıkan tebligatın da ... adlı ve 1934 doğumlu vatandaş tarafından tebligatla ilgisi olmadığı, sadece isminin benzediği gerekçesiyle 29/01/2014 tarihinde iade edildiği anlaşılmaktadır. Sonrasında, davalı adına gerekçeli karar tebliği yapılmamıştır. Davalı hakkında, ceza dosyası da dikkate alınarak Türk Medeni Kanunu’nun 407. maddesi uyarınca bir vasi tayin edilip edilmediği araştırılmalı, vasi tayin edilmişse mahkeme kararı vasiye; “kanuni süre içinde mahkeme hükmünü temyiz edebileceği,” kaydını içerir biçimde tebliğe çıkartılarak sonucuna göre işlem yapılmalıdır.
Şayet böyle bir vesayet kararı yok ise davalının tebligata yarar adresi araştırılarak kendisine usulüne uygun olarak gerekçeli karar tebliğ edilmelidir.
Şu halde; belirtilen eksikliklerin tamamlanmasını takiben dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere dairemize gönderilmek üzere geri çevrilmesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklandığı şekilde işlem yapılıp, eksiklikler tamamlandıktan sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay’a yeniden gönderilmesi için, dosyanın yerel mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 01/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.