Resmi belgede ve mühürde sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/661 Esas 2014/1940 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/661
Karar No: 2014/1940
Karar Tarihi: 30.01.2014

Resmi belgede ve mühürde sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/661 Esas 2014/1940 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Resmi belgede ve mühürde sahtecilik suçundan kamu davası açılan davada, iddianame yanlış sevk maddesi kullanıldığı için Yargıtay Yüksek (11.) Ceza Dairesi görevsizlik kararı vermiştir. Yargıtay Yasasının 6110 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesi gereğince, ceza dairelerinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Sanıkların kullanmış olduğu aracın gerçekte başkasına ait olduğu, üzerinde bulunan belgelerin sahte olduğu tespit edilmiştir. Ancak, iddianamede sanıkların sahte mühür ürettiği ya da kullandığına ilişkin herhangi bir iddia bulunmadığı belirtilmiştir. Sonuçta, dosya görev uyuşmazlığı nedeniyle Yargıtay Yüksek Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu'na sunulmak üzere Yargıtay C.Başsavcılığına (TEVDİİNE) gönderilmiştir.
Kanun maddeleri: 2797 sayılı Yargıtay Yasasının 6110 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesi, TCK'nun 204/1 ve 202/2. maddeleri.

8. Ceza Dairesi 2013/661 E. , 2014/1940 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede ve mühürde sahtecilik
HÜKÜM : Hükümlüük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

2797 sayılı Yargıtay Yasasının 6110 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesinde “Ceza dairelerinde: a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir, b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükümleri yer almakta olup, yasa, sevk maddelerine değil, iddianamedeki nitelendirmeye ağırlık tanımıştır. Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu"nun süreklilik gösteren kararları da bu yöndedir.

Sanıklar hakkında düzenlenen iddianamede; Asayiş Şube Müdürlüğü ekipleri tarafından oto hırsızlığı ile ilgili yapılan araştırma sonucunda sanıkların kullanmış olduğu araçtan şüphelenilmesi üzerine araç, plaka ve araca ilişkin belgeler üzerinde yapılan inceleme sonucunda aracın görünüşte "..." plakalı olduğu ancak, gerçekte 13.02.2007 tarihinde ... bölgesinden çalınma müşteki ..."a ait "..." plakalı araç olduğunun tespit edildiği, araçta ele geçen 2 adet plaka, trafik ve tescil belgesi ve sigorta poliçesinin ekspertiz raporuna göre sahte ve aldatma kabiliyetinin bulunduğu, sanıkların bu şekilde üzerlerine atılı suçları işlediği belirtilerek sahte plaka, sahte trafik tescil belgesi ve sahte sigorta poliçesi düzenletip kullanmak suçlarından kamu davası açıldığı, sanıkların sahte mühür ürettiğine veya kullandığına ilişkin herhangi bir iddia bulunmadığı anlaşılmış olup, sevk maddesinin TCK.nun 204/1 ve 202/2. maddeleri olarak yanlış gösterilmiş bulunması niteleme karşısında, sonuca etkili olmadığından, iddianamedeki suçun anlatımına ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 18.02.2012 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararına göre inceleme görevi Yargıtay Yüksek (11.) Ceza Dairesine ait olmakla Dairemizin görevsizliğine, dosyanın görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yüksek Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna sunulmak üzere Yargıtay C.Başsavcılığına (TEVDİİNE), 30.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.