Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4551 Esas 2018/4995 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4551
Karar No: 2018/4995
Karar Tarihi: 18.06.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4551 Esas 2018/4995 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuyla ilgili olarak verilen 10 ay hapis cezası ve denetimli serbestlik tedbirinin, tebliğ işleminin usulsüz olması nedeniyle kesinleşmediğine hükmetti. Ek kararının da hukuken yok hükmünde olduğunu belirten mahkeme, sanığın ölümü nedeniyle temyiz isteğinin reddedildiğini ve TCK'nın 64/2 maddesi gereği durumun infaz aşamasında dikkate alınması gerektiğini açıkladı. Mahkeme, temyiz isteğinin süresinde olmadığı gerekçesiyle TCK'nın 191/1-2-3-6-7 ve 62. maddeleri uyarınca verilen cezanın kesinleştiğine hükmetti.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 191/1-2-3-6-7 ve 62. maddeleri: Uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti, kullanma veya bulundurma.
- TCK'nın 64/2 maddesi: Sanığın ölümü halinde mahkemece hüküm tarihinde infaz cezasına karar verilmişse, cezanın infazından vazgeçilir.

10. Ceza Dairesi 2017/4551 E. , 2018/4995 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık hakkında TCK"nın 191/1-2-3-6-7,62. maddeleri uyarınca yokluğunda verilen 10 ay hapis cezası ile birlikte denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin 03.07.2009 günlü ilk kararın doğrudan Tebligat Kanununun 35. maddesine göre tebliğe çıkartılarak yapılmak istenen tebliğinin usulsüz olması nedeniyle bu mahkûmiyet hükmünün kesinleşmediği, dolayısı ile hükmün infaz işlemleri ile 05.07.2010 günlü "10 ay hapis cezasının aynen infazına" dair ek kararın hukuken yok hükmünde oldukları 03.07.2009 tarihli gerekçeli kararın 15/10/2011 tarihinde sanığa yeniden tebliği üzerine, sanığın 03.07.2009 tarihli ilk hükme yönelik 25/11/2011 tarihli temyiz isteğinin incelenmesinde;
Hükümden sonra UYAP sistemi üzerinden MERNİS"ten alınarak dosyasına konulan nüfus kayıt örneğinde; sanığın kararı 25/11/2011 tarihinde temyiz ettikten sonra, 19/10/2016 tarihinde öldüğü belirtildiğinden, temyiz isteğinin süresinde olmaması nedeniyle reddi gerekmiş olup, TCK"nın 64/2. maddesi uyarınca, bu durumun infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
03/07/2009 tarihinde sanığın yokluğunda verilen ve 15/10/2011 tarihinde usulüne uygun olarak sanığa tebliğ edilen hükmün sanık tarafından bir haftalık yasal temyiz süresinden sonra 25/11/2011 tarihinde temyiz edildiği anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddeleri uyarınca temyiz isteğinin REDDİNE, 18/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.