Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/1890 Esas 2018/832 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1890
Karar No: 2018/832
Karar Tarihi: 24.01.2018

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/1890 Esas 2018/832 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, sanığın hakaret suçu işlediği tespit edilerek mahkumiyetine karar verildi. Temyiz başvurusunda bulunan sanığın savunmaları dikkate alındıktan sonra, hakaret suçunun doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu sonucuna varıldı. Ancak, TCK'nın 53/1-b maddesi kapsamındaki hak yoksunluğu uygulamasına ilişkin hüküm Anayasa Mahkemesinin kararıyla iptal edildiği ve yargılama giderlerinin tahsil edilebilecek en düşük tutarının 20 TL olduğu belirtildi. Bu nedenlerle kararda düzeltmeye gidilerek sanığın temyiz iddialarının yerinde olduğu ancak yeniden duruşma yapılmasına gerek olmadığı belirtilerek, hüküm fıkrasında düzeltme yapıldığı ve kararın onanması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri ise TCK'nın 53/1-b maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi olarak belirtildi.

18. Ceza Dairesi 2016/1890 E. , 2018/832 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1-) TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
2-) 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesinin "Devlete ait yargılama giderlerinin 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir." hükmü karşısında, 20 TL"den az olan 16,00 TL yargılama giderinin Hazine üzerine bırakılması yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu husus, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası hükümden “TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına” ilişkin kısmın çıkartılması” ve hüküm fıkrasının yargılama gideri ile ilgili kısmının çıkartılıp yerine “5271 sayılı CMK"nın 324/4. fıkrasına 6352 sayılı yasanın 100. maddesince eklenen ek cümle gereğince terkin sınırı altında kalan yargılama giderinin Devlet Hazinesine yüklenmesine,” ibaresinin eklenmesi suretiyle tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/01/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.