Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/27906 Esas 2020/829 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde tanker şoförü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davacı tarafından haklı sebeple feshedildiğini, davacının günlük çalışma süresi 15-16 saat olmasına rağmen fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücreti ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı uyuşmazlık konusudur.
Davacı ... -... güzergahında tanker şoförü olarak çalıştığını, her gün saat 05.00’de ikamet ettiği Tavşanlı ilçesinden ..."ya asit almaya gittiğini ve aldığı asidi ... işletmesine boşalttığını, bu işlemin her gün saat 20.00’ye kadar devam ettiğini ileri sürmüş; davalı ise fazla çalışma iddiasının yerinde olmadığını savunmuştur. Mahkemece bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilerek, raporda hesaplanan fazla çalışma ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, dosya kapsamındaki sevk irsaliyeleri ile tanık anlatımlarına ve ayrıca aracın hızı ile ... -... arasındaki mesafeye göre davacının günde 11 saat çalıştığı, bazı haftalarda 5 sefer yaparak haftada 55 saat, bazı haftalar da ise 6 sefer yaparak haftada 66 saat çalıştığı, böylece haftada ortalama (55+66=121/2= ) 60,5 saat çalışarak 15,5 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Davacının haftalık sefer sayısının tespiti bakımından, haftada 5 veya 6 sefer olmak üzere farazi bir değerlendirme yapılması ve bu iki haftadaki çalışma süresinin ortalaması alınmak suretiyle hesaplama yapılması isabetsizdir. Davacının şoför olarak çalıştığı dikkate alındığında, davacı ile aynı tankerde birlikte sefer yapmayan tanıkların davacının çalışma düzeni hakkında bilebilmeleri mümkün değildir. Bu bakımdan, öncelikle sevk irsaliyesi bulunan dönem ile sınırlı olmak üzere, bu kayıtlar çerçevesinde davacının haftada kaç sefer yaptığı belirlenmeli, davacının bir seferde geçirdiği süre 11 saat kabul edilerek sonuca gidilmelidir. Mahkemece bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.Ayrıca günlük 11 saatlik çalışma süresinden 1 saat ara dinlenmesi düşülmesi gerektiğinin düşünülmemesi bir başka hatalı yön olup, kararın bu sebeple de bozulması gerekmiştir.Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.01.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.



















H.Y