2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/13496 Karar No: 2020/2139 Karar Tarihi: 10.02.2020
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13496 Esas 2020/2139 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma davasında, suçun işlenmesi sonrasında hırsızlık yapılan LCD televizyonun sanıklar tarafından satılıp sonra teslim edilmesi, kanunun öngördüğü etkin pişmanlık olarak kabul edilemeyeceği ve TCK'nın 168/1. maddesindeki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağı sonucuna varılmıştır. TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı da göz önünde bulundurularak, hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 763. maddesi ve TCK'nın 168/1. maddesi açıklanmıştır.
2. Ceza Dairesi 2019/13496 E. , 2020/2139 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma HÜKÜM : Mahkûmiyet Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Suça konu LCD televizyonun çalınmasının ardından başlatılan soruşturma çerçevesinde sanıkların yakalanması ile sattığı yeri göstermeleri üzerine müştekiye LCD televizyonun teslim edildiği dosya kapsamından anlaşılmış ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.03.2013 gün ve 2012/6-1232 Esas - 2013/106 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 763. maddesi uyarınca suça konu eşyayı bir üçüncü kişiye satmak suretiyle zilyetliği devreden sanıkların, satıştan elde ettiği menfaati iade etmeden üzerinde tasarruf yetkisi bulunmayan eşyayı sattıkları yeri göstermeleri, etkin pişmanlık olarak değerlendirilemeyeceği gibi, eşyanın, satın alan kişiden alınarak müştekiye iade edilmiş olması da TCK"nın 168. maddesi kapsamında sanıklar tarafından gerçekleştirilmiş bir iade veya tazmin olarak kabulünün mümkün olmaması nedeniyle, sanıklar haklarında koşulları bulunmayan TCK"nın 168/1. maddesindeki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 10.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.