14. Ceza Dairesi Esas No: 2015/5188 Karar No: 2016/70 Karar Tarihi: 11.01.2016
Basit cinsel saldırı sanık - kasten yaralama sanık - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/5188 Esas 2016/70 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık 1 cinsel taciz suçundan, sanık 2 ise kasten yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanık 1'in temyiz başvurusu reddedilmiştir. Sanık 2'nin ise temyiz başvurusu hakkında, adli para cezasının 3,000 TL'ye kadar olan kısmının kesin olduğunu ve temyiz edilemeyeceğini belirtildiği için, yaralama suçu için tayin edilen 2,400 TL adli para cezasına yönelik temyiz istemi reddedilmiştir. Mahkeme kararında, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. madde ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna göre, 3,000 TL'ye kadar doğrudan hükmedilen adli para cezalarının kesin olduğu ve temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Ayrıca, kararda 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca temyiz isteminin reddedilmesine karar verildiği ifade edilmiştir.
14. Ceza Dairesi 2015/5188 E. , 2016/70 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Basit cinsel saldırı (sanık ...), kasten yaralama (sanık ...) HÜKÜM : Sanık ..."in cinsel taciz suçundan, sanık ..."un ise atılı suçtan mahkûmiyetlerine, sanık ..."in temyiz isteminin reddine
İlk derece mahkemesince sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmü ile sanık ... hakkında temyiz isteminin reddine dair Ek karar temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık ..."un temyiz isteminin incelenmesinde; 14.04.2011 tarih ve 27905 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 23.03.2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca 3.000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) doğrudan hükmedilen adli para cezaları kesin olup temyizi mümkün bulunmadığından, sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan tayin edilen 2.400 TL adli para cezasına yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, Sanık ..."in temyiz isteminin reddine dair verilen Ek karara yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;Gerekçesi gösterilmek suretiyle temyiz isteminin reddine dair verilen Ek karar usul ve kanuna uygun olduğundan, sanık ..."in yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle Ek kararın ONANMASINA, 11.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.