Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/1352 Esas 2015/2435 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma - Ziynet ve Çeyiz Eşyası Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı (kadın) tarafından, reddedilen tazminatlar, ziynet eşyası ve yoksulluk nafakası yönünden; davalı (koca) tarafından ise tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı (koca)"nın tüm, davacı (kadın)"ın ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece, tarafların eşit kusurlu oldukları kabul edilerek boşanmalarına karar verilmiştir. Oysa, yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; kocanın eşine bağımsız konut temin etmediği, aşırı kıskançlık gösterdiği, eşinin ailesi ile görüşmesini kısıtladığı, buna karşın davacı kadının ise herhangi bir kusurunun ispatlanamadığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit değil, davalı kocanın tam kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu husus dikkate alınarak davacı kadın yararına Türk Medeni Kanununun 174/1.maddesi gereğince uygun miktarda maddi tazminat takdiri ile boşanma sonucu yoksulluğa düşeceği anlaşılan kadın yararına uygun miktarda yoksulluk nafakası (TMK.md.175) tayini gerekirken, tarafların eşit kusurlu olduğundan bahisle bu isteklerin reddi doğru bulunmamıştır.
3-Davacı kadının, ziynet alacağı, gösterdiği delillerle kanıtlanamamıştır. Ancak, dava dilekçesinde "yemin" deliline dayandığı halde, kadına yemin teklif etme hakkı hatırlatılmamıştır. Bu nedenle, mahkemece ziynet alacağı istemiyle ilgili olarak davacı kadına diğer tarafa yemin teklif etme hakkı bulunduğu hatırlatılarak, kabul edildiği takdirde usulünce yemine ilişkin yargılama işlemlerinin yerine getirilmesi ve gerçekleşecek sonucu uyarınca bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi de usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 103.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 20.02.2015 (Cuma)