Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1580 Esas 2017/2619 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1580
Karar No: 2017/2619
Karar Tarihi: 06.04.2017

Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1580 Esas 2017/2619 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sahte fatura düzenlemek suçundan yargılanan sanığın beraatine karar vermiştir. Suçun maddi konusu olan faturaların Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesinde belirtilen zorunlu bilgileri içermesi gerektiği karara bağlanmıştır. Ancak, bu suça konu faturaların asılları veya onaylı örneklerinin bulunmadığı belirtilmiştir. Mahkeme, yapılan değerlendirmeler sonucunda delillerin yeterli nitelik ve derecede olmadığı sonucuna varmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: Suçun maddi konusu olan faturaların Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesinde belirtilen zorunlu bilgileri içermesi gerektiği, Vergi Usul Kanunu'nun 227. maddesinin 3. fıkrasında ise Vergi Usul Kanunu'na göre kullanılan veya Maliye ve Gümrük Bakanlığı'na verilen yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin öngörülen zorunlu bilgileri taşımadığı takdirde bu belgelerin vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılacakları belirtilmektedir.

11. Ceza Dairesi 2017/1580 E. , 2017/2619 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Beraat

Sahte fatura düzenlemek suçunda suçun maddi konusunun fatura oluşu, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de alım satım ya da hizmet ifasının belgesi olan faturaların Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığının 08.10.2014 ve 02.01 sayılı cevabi yazısında, suça konu fatura asılları veya onaylı örneklerinin bulunmadığının belirtilmesi karşısında; CMK"nın 217. maddesine uygun olarak duruşmada edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip, sübuta yeter nitelik ve derecede olmadığını kabul eden mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 06.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.