Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8730 Esas 2019/5192 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8730
Karar No: 2019/5192
Karar Tarihi: 09.05.2019

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8730 Esas 2019/5192 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın dört günlüğüne kiraladığı aracı iade etmeyip başkasına kiraladığı ve bu şekilde güveni kötüye kullanma suçu işlediği iddiasıyla Asliye Ceza Mahkemesi'nde yargılandığı belirtilen kararda, sanığın savunması, katılan beyanı ve kira sözleşmesi ile uzlaştırma raporu gibi deliller doğrultusunda suçun sabit olduğu ve mahkemenin bu nedenle kararında bir yanlışlık olmadığı vurgulanıyor. Ancak, hapis cezası alt sınırdan tayin edilmesine rağmen aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınacak tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlendiği için fazla adli para cezası tayini yapıldığı belirtilerek, bu nedenle kararın Bozulmasına ve adli para cezasına ilişkin kısımların düzeltilerek onanmasına hükmedildiği ifade ediliyor. Mahkeme kararında yer alan kanun maddeleri ise şöyle: Türk Ceza Kanunu'nun 155/1, 52/2-4, 58/6-7 ve 53. maddeleri ile 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. ve 322. maddeleri.

15. Ceza Dairesi 2018/8730 E. , 2019/5192 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/1, 52/2-4, 58/6-7 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılandan dört günlüğüne kiraladığı aracı kira süresi sona erdiği halde, iade etmeyip başkasına kiralayarak haksız yarar sağladığı, bu suretle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanığın ikrar içeren savunması, katılan beyanı, kira sözleşmesi, dairemizin bozma ilamı sonucu taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığına dair uzlaştırma raporu ile tüm dosya kapsamına göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmakla bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın herhangi bir gerekçeye dayanmayan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde ayrıca yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınması gereken tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle fazla adli para cezası tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "100 gün" ve “2.000 TL” terimlerinin çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 gün" ve "100 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.