6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/4054 Esas 2014/1918 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4054
Karar No: 2014/1918
Karar Tarihi: 30.01.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/4054 Esas 2014/1918 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, silahla ateş ederek kanuna ve genel güvenliğe aykırı hareket ettiği gerekçesiyle Asliye Ceza Mahkemesinde yargılanmıştır. Sanığın adli sicil kaydı incelendiğinde, daha önce benzer suçlardan sabıkalı olduğu tespit edilmiştir. Ancak, infaz sırasında en ağır cezanın gözetilmesi gerektiği gözetilmeden, her iki sabıka kaydı esas alınmıştır. Mahkeme, sanığın yargılaması ve delil değerlendirmesi sonucunda suçun niteliğine uygun hüküm vermiş; ancak, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesi gerektiği halde, kendi altsoyu dışındakilere de kapsayacak şekilde kısıtlama uygulanması nedeniyle, kısmen düzeltme yapılmıştır. Hükümlerden, sanığın koşullu salıverilme sürecine kadar, kendisi üzerindeki yetkilerine kısıtlama uygulanması kararı geçerlidir.
Kanun Maddeleri:
- 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme suçu
- 5278 sayılı Yasa
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 53/3. madde ve fıkrası
- 5320 sayılı Yasa
- 1412 sayılı CMUK, 322. madde.

8. Ceza Dairesi 2013/4054 E. , 2014/1918 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanığın adli sicil kaydında yer alan ... Asliye Ceza Mahkemesi kararının 30.04.2006 infaz tarihinden itibaren 3 yıllık yasal sürenin dolduğu ve birden fazla sabıkanın bulunması halinde en ağır cezayı gerektiren ilamın tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, her iki sabıka kaydının esas alınması, infaz sırasında 5278 sayılı Yasanın 108/2. maddesi uyarınca en ağır cezanın gözetilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabule, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasına ilişkin kısımlar çıkartılarak yerlerine ""sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyları üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 30.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.