Esas No: 2022/2619
Karar No: 2022/5495
Karar Tarihi: 06.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/2619 Esas 2022/5495 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir cinsel taciz davasında sanık hakkında atılı suçtan doğrudan tayin edilen 1.860 TL adli para cezasına ilişkin hüküm kesindir ve temyiz mümkün değildir. Temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gözetilmiştir. Kanun maddeleri şu şekildedir:
- 5320 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde
- CMUK'nın 305/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup, buna göre mahkemece sanık hakkında atılı suçtan doğrudan tayin edilen 1.860 TL adli para cezasına ilişkin hükmün CMUK'nın 305/1. maddesi gereğince kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 06.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
