Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/18256 Esas 2015/2401 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından, tazminatlar ve yoksulluk nafakası miktarları yönünden; davalı (koca) tarafından ise kusur belirlemesi, tazminatlar ile nafaka yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa, dinlenen davacı ve davalı tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Türk Medeni Kanunun 166/1.maddesine dayalı olarak açılan bu davada tarafların kusurları ispat olunamamıştır. Bu halde, boşanma kararı verilemez. Durum böyleyken, mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken; yetersiz gerekçeyle boşanma kararı verilmesi doğru değilse de; boşanma hükmü temyiz edilmediğinden bu husus bozma nedeni yapılmamış; yanlışlık eleştirilmekle yetinilmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle tarafların boşanmayı gerektirir kusurlu davranışlarının bulunmadığının, yoksulluk nafakasına hükmedilebilmek için nafaka yükümlüsünün kusurunun aranmayacağının (TMK.md.175) ve davacı kadının boşanma sonucu yoksulluğa düşeceğinin (TMK md. 175/1) anlaşılmasına göre; davacı kadının tüm, davalı kocanın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
3-Yukarıda açıklandığı gibi, tarafların boşanmayı gerektiren kusurlu davranışları bulunmamaktadır. Boşanma sonucu maddi ve manevi tazminata hükmedilebilmesi için, tazminat yükümlüsünün kusurunun varlığı şarttır (TMK.md.174/1-2). Durum böyleyken, davalının daha ağır kusurlu olduğunun kabulü ve buna bağlı olarak davacı kadın lehine maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi isabetsiz olmuş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple kusur belirlemesi, davacı kadın yararına hükmedilen maddi ve manevi tazminat yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.23.02.2015 (Pzt.)