Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 28.02.2017 gün ve 2017-820 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 09/03/2017 gün ve 2017/14388 KYB. sayılı ihbarnamesi ile;
Hırsızlık ve başkasına ait kredi kartını izinsiz kullanmak suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 245/1, 168/1 (iki kez), 62/2 (iki kez) ve 52/2. maddeleri gereğince 1.320,00 Türk Lirası, 1 yıl 3 ay hapis ve 20,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, hırsızlık suçundan kurulan hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi uyarınca açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenmesine, önceki hükümde yer almayan 1 yıl 3 ay hapis ve 20,00 Türk Lirası adli para cezasına ilişkin hükmün çektirilmemesine dair Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/06/2010 tarihli ve 2010/260 esas, 2010/349 sayılı kararının “sanığın 2004 yılında katılana ait kredi kartını çaldıktan sonra bu kredi kartı ile alışveriş yapmak suretiyle haksız menfaat temin ettiğinden bahisle hakkında yapılan yargılama neticesinde, Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/12/2005 tarihli ve 2005/398 esas, 2005/654 kararı ile 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 145 ve 168/2. maddeleri uyarınca 1.320,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, bu hükmün sanık tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 22/03/2010 tarihli ve 2007/2375 esas, 2010/2830 sayılı kararı ile sanık lehine bozulduğu, bozma üzerine yapılan yargılama neticesinde, sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyetine ve 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu"nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, başkasına ait kredi kartını izinsiz kullanmak suçundan ise mahkumiyetine ve önceki hükümde yer almayan 1 yıl 3 ay hapis ve 20,00 Türk Lirası adli para cezasına ilişkin hükmün çektirilmemesine karar verildiği anlaşılmış ise de;
1- Sanığın haksız olarak ele geçirdiği, şikayetçiye ait kredi kartı ile alışveriş yapmak suretiyle menfaat temin etmekten ibaret eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 491/3 ve 504/3 ile 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Kanun"un 142/1-b ve 245/1. maddelerindeki suçları oluşturduğu gözetilerek her iki kanun maddelerinin karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiği ve 765 sayılı Kanun"un 504/3. maddesinde öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçuna bakmak ve delilleri takdir etmek görevinin ağır ceza mahkemesine ait olduğu gözetilmeden, karşılaştırmanın uygulanma yeri bulunmayan 765 sayılı Kanun"un 525/b-1 maddesi ile yapılarak hüküm kurulmasında,
2- Sanık hakkında Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/12/2005 tarihli ilk kararında hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verildiği ve kararın sanık tarafından temyiz edildiği gözetilmeden, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda kazanılmış hakka dokunularak önceki mahkumiyet hükmünde yer almayan bir suçtan dolayı sanık aleyhine uygulama yapılıp karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,

Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Hırsızlık ile banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından Yüksek 17. Ceza Dairesi’ne hitaben düzenlenen kanun yararına bozma isteminin adı geçen Yüksek Daireye gönderilmesi yerine sehven Dairemize gönderildiği anlaşılmakla dosyanın Yargıtay 17. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 06.04.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.