Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/861 Esas 2018/1897 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 62, 53/1, 58/9, 63. maddeleri ve 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca mahkumiyet kararına yapılan istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, tanık beyanları ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Her ne kadar Emniyet Genel Müdürlüğü KOM. Dairesince hazırlanan raporda sanığın ablası adına kayıtlı olup kendisinin kullandığı belirlenen 0537 921 00 05 nolu GSM hattına ait ByLock programının ayrıntılı kullanımını gösteren ByLock tespit ve değerlendirme tutanağı getirilmeden karar verilmiş ise de; dosya kapsamında bulunan başka bir soruşturmada ByLock abone listeleri üzerinde yapılan çalışmalar neticesinde 406000 ID numarasını kullanıp kendisine kullanıcı adı olarak “takyan” ismini veren sanığa ait olduğu belirlenen ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının içeriği ile sanığın örgütün Bank Asya"ya para aktarımı yönündeki talimatlarına uygun olarak hesabına para yatırması, mahkemede tanık olarak dinlenen ... isimli kişinin soruşturma aşamasında müdafii huzurundaki anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre örgüt üyesi olduğuna dair kabulde isabetsizlik bulunmadığı, sanık ile ilgili hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 07.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.