Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince
mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarih 2017/463 Esas, 2018/20 Karar ve 23.01.2018 tarih 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında TCK’nın 52. maddesi uyarınca bir gün karşılığı 20 TL olmak üzere 300 gün karşılığı adli para ceza miktarının hesaplanması sırasında, hesap hatası sonucu 6.000 TL adli para cezası yerine 3.000 TL adli para cezasına hükmedilmek suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin erteleme hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün; ONANMASINA, 25.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.