Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Sanıklar hakkında ayrı ayrı TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62/1, 53, 58/9, 63 maddeleri gereğince mahkumiyetine dair istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıkların ByLock kullandıklarına dair detaylı tespit ve değerlendirme tutanağı beklenmeksizin, İstanbul Emniyet Müdürlüğü tarafından düzenlenen tutanağa dayanılarak hüküm kurulduğu anlaşılmış ise de; sanıkların müdafii huzurundaki Sulh Ceza Hakimliği sorgusunda ve duruşmalarda telefonlarında ByLock programının yüklü olduğunu, programı... isimli şahsın yüklediğini, ByLock ile iletişim kurduklarını bildirdikleri nazara alınarak; talimat üzerine Bank Asya"ya para yatırdıklarını gösteren hesap hareketleri de dikkate alındığında dosya kapsamındaki delillerin sanıkların hiyerarşik yapıya dahil olduklarının kabulü için yeterli olduğu, dosya kapsamına göre örgüt içinde bulundukları süre ve konumları dikkate alındığında örgütün yapısı ve faaliyeti çerçevesinde işlenen suçlarla ilgili yeterli bilgi vermediği anlaşılan sanıklar hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasını gerektirir bir durum söz konusu olmadığı, sanıklar ile ilgili hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen ./..
iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanıklar müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 04.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.