Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8566 Esas 2019/9352 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 2-b, 22/3, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın herhangi bir sebebe dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü sanık sürücü ..."ın sevk ve idaresindeki 35 EPU 04 plakalı aracı ile iki yönlü, hafif eğimli, asfalt kaplama 7 metre genişliğinde gidişli gelişli olarak düzenlenmiş yolda, sol tarafa dönüş yaptığı sırada kullandığı aracın sağ ön teker kısmı ile gidişe göre yolun solundan sağına geçmek isteyen 2006 doğumlu mağdur yaya ..."e yaya kaldırımına yakın mesafede çarptığı, çarpma neticesinde ..."in vücudunda 6. derecede ağır kemik kırığına yol açacak şekilde yaralandığı olayda; sürücü belgesiz araç kullanmanın tek başına bilinçli taksir hükümlerini uygulamak için yeterli olmayacağı gözetilmeksizin, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.