Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/8225 Esas 2018/8269 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; isnat edilen suçun, sanık tarafından işlendiğini kabulde ve suçun nitelendirilmesinde usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanığın suçu işlediği tarih itibarıyla yürürlükte bulunan TCK"nın 143. maddesine göre sanık hakkında suçun gece vakti işlenmesi nedeniyle en fazla 1/3 artırım yapılabileceği gözetilmeden 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa"nın 63. maddesi ile değişik TCK"nın 143. maddesi uyarınca yazılı şekilde 1/2 oranında artırım yapılarak fazla ceza tayini,
2)Müştekilerin çalıştıkları işyerinde kasanın yanında bulunan masanın aynı çekmecesinde bulunan cep telefonlarının sanık tarafından çalınması şeklindeki eylemde; sanığın bu cep telefonlarının farklı mağdurlara ait olduğunu bilebilecek durumda olduğunun değerlendirilmesi halinde iki ayrı (mağdur sayısınca) hırsızlık suçu oluşacağı, sanığın bunu bilebilecek durumda olmadığı değerlendirildiğinde ise tek bir hırsızlık suçunun olaşacağı gözetilmeden eksik ve yasal olmayan gerekçe ile sanık hakkında TCK"nın 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerine göre sanığın cezasının artırılması,
3)T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Suç tarihi 13/11/2013 olduğu halde gerekçeli kararda suç tarihinin sanığın yakalandığı tarih olan 14/11/2013 olarak yazılması suretiyle CMK"nın 232/2-e maddesine göre davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nun temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. yollamasıyla 1412 saylı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 04/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.