Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4998 Esas 2017/2571 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4998
Karar No: 2017/2571
Karar Tarihi: 05.04.2017

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4998 Esas 2017/2571 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan mahkum edildiği ve cezanın alt sınırının 18 ay olduğu belirtilmiştir. Ancak, mahkeme tarafından eksik ceza tayini yapıldığı ve mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmadığı gerekçesiyle kararın bozulması talebi reddedilmiştir. Yargılama sonucunda ise sanığın suçunun sübutu kabul edilmiş, cezada arttırıcı ve azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir edilmiş, savunması ise reddedilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359. maddesinin (a) fıkrası ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/6. maddesidir.

11. Ceza Dairesi 2016/4998 E. , 2017/2571 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

“Defter belge ibraz etmeme suçu” yönünden 213 sayılı VUK’nun 359. maddesinin (a) fıkrasındaki cezanın alt sınırının, 03.07.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5904 sayılı Kanunun 23. maddesiyle yapılan değişiklikle 18 ay"a yükseltilmiş olması karşısında, suç tarihi itibariyle anılan maddede öngörülen hapis cezasının asgari haddinin "on sekiz ay" olduğu gözetilmeden eksik ceza tayini ve her iki suç yönünden de adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır
Yapılan yargılama sonunda,toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı arttırıcı ve azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştirilen hususlar dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 05.04.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.