Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/18962 Esas 2020/17559 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak,Sanık müdafisi tarafından temyiz edilen 30/05/2007 tarihli hükümde sanık hakkında neticeten 5000 TL adli para cezasına hükmedilmiş olması karşısında, bozmadan sonra kurulan hükümde cezayı aleyhe değiştirme yasağı gözetilmeden neticeten 8 ay 10 gün hapis cezasına hükmolunması suretiyle 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesine aykırı davranılması,Kanuna aykırı, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye kısmen uygun olarak, hüküm fıkrasında “... 8 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinden sonra "1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca netice cezanın 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 50/1-a maddesi uyarınca 5000 TL adli para cezası olarak belirlenmesine ve sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi gereği sanıktan 1 er ay ara ile 20 eşit taksitte tahsiline” " ibarelerinin eklenmesi ve hükümdeki TCK’nın 53. maddesi uyarınca verilen hak yoksunluğuna ilişkin paragrafın çıkartılması suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.