Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/293 Esas 2018/4939 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/293
Karar No: 2018/4939
Karar Tarihi: 07.06.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/293 Esas 2018/4939 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından yapılan incelemeler sonucunda, uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm olan sanığın tutuklu bulunduğu sırada mahkûmiyet hükmünün kendisine okunmadığı ve anlatılmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle yapılan incelemeler sonucunda, sanık müdafinin temyiz isteği kabul edilerek hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir. Ayrıca, TCK’nın 66. maddesinin (e) bendi ve 67. maddesinin 4. fıkrası zemininde belirtilen 12 yıllık uzatmalı dava süresinin dolduğu anlaşılarak, sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 35. maddesi 3. fıkrası
- 5237 sayılı TCK'nın 66. maddesi 1. fıkrası (e) bendi
- 5237 sayılı TCK'nın 67. maddesi 4. fıkrası
- 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi 1. fıkrası
- 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesi 8. fıkrası

10. Ceza Dairesi 2015/293 E. , 2018/4939 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
5271 sayılı CMK"nın 35. maddesinin 3. fıkrası gereğince tutuklu bulunan sanığa tebliğ edilen kararın, kendisine okunup anlatılması suretiyle tebliğ edilmesi gerektiği halde, 03/03/2009 tarihinde yokluğunda verilen mahkûmiyet hükmünün, cezaevinde tutuklu bulunan sanığa tebliği için çıkarılan tebligatının 22/04/2009 tarihinde müdür... imzasına tebliğ edilmesinin usulüne uygun olmaması, ayrıca gerekçeli kararın sanığa "okunup anlatılarak" tebliğ edildiğine dair bir belgenin dosyada bulunmaması ve Dairemizce istenmesi üzerine gönderilen dosyadaki gerekçeli karar tebliğine ilişkin tutanağın da 15/12/2014 tarihli olması karşısında sanık müdafiinin 30/04/2009 tarihli temyiz isteğinin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek, yapılan incelemede:
Suç tarihinden temyiz incelemesinin yapıldığı tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ve 67. maddesinin 4. fıkrası nazara alındığında öngörülen 12 yıllık uzatmalı dava zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından; diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA; 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesinin 1. fıkrası ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesinin 8. fıkrası gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 07/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.