Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması
Hüküm : CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, incelenen dosya kapsamına göre, katılanın ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılan ...’in avukat olan oğlunun sanık ...’a karşı cinsel saldırı suçunu işlediği iddiasıyla dava açılmasını müteakip, sanığın şikayetinden vazgeçmesini isteyen katılan ile sanık arasında geçen telefon görüşmesinin sanık tarafından gizlice kaydedildiği ve sanığın katılan tarafından davadan vazgeçmesi için sürekli aranıp rahatsız edildiğine ilişkin şikayeti üzerine başlatılan adli soruşturma sonunda katılan hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan iddianame düzenlenip, bu iddianameye dayalı olarak Bursa 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/356 esasına kayden görülen dava dosyasına, anılan telefon görüşmesine ilişkin ses kaydının sanık tarafından delil olarak sunulduğu olayda;
Ses kaydının çözümüne ilişkin bilirkişi raporuna ve dosya kapsamına göre, konuşmaları kaydedilenler sadece sanıkla katılan olup, sanık tarafından yüz yüze değil, telefon vasıtasıyla gerçekleşen görüşmenin kaydedilmiş olması nedeniyle iddianamede sanığa yüklenen TCK’nın 133/2. madde ve fıkrasındaki kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçunun yasal unsurları oluşmadığı gibi, kendisiyle yapılan haberleşmenin içeriğini üçüncü kişi ya da kişilerle paylaştığı ve/veya çoğaltarak dağıttığına ilişkin hakkında bir iddia bulunmayan sanığın, katılanın huzur ve sükununu bozduğuna ilişkin iddialarını ispatlama ve kaybolma olasılığı bulunan delillerin muhafazasını sağlama amacını taşıyan eylemlerinde hukuka aykırı hareket ettiği bilinciyle davranmadığı da nazara alındığında, sanık hakkında CMK"nın 223/2-a madde, fıkra ve bendi gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken, sanığın üzerine atılı suç açısından kastının bulunmadığından bahisle aynı Kanunun 223/2-c madde, fıkra ve bendi gereğince beraat hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılanın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün ilk paragrafının, “Sanık hakkında TCK’nın 133/2. madde ve fıkrasında tanımlanan kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçundan açılan davanın yapılan yargılaması sonunda, sanığa isnat edilen suçun yasal unsurlarının oluşmadığı ve sanığa yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olduğu anlaşıldığından, CMK’nın 223/2-a madde, fıkra ve bendi gereğince sanığın beraatine,” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.