Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/10178 Esas 2018/1570 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10178
Karar No: 2018/1570
Karar Tarihi: 08.02.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/10178 Esas 2018/1570 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların katılanın balkonuna çıkarak işlediği hırsızlık suçu sebebiyle mahkumiyet kararı verilen Asliye Ceza Mahkemesi kararı temyiz edilmiştir. Dosya incelendiğinde, konut dokunulmazlığını bozma suçundan TCK'nın 116/1, 119/1-c maddeleri gereğince zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması mümkün görülmüştür. Karar yerinde incelenerek tartışılan kanıtlar ve hakimin takdiri sonucunda suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, sanıkların elektrik kullanımına yönelik suçlamaları hakkındaki kararın hatalı olduğu, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığı, ve kısa süreli olmayan suçlar için seçenek yaptırımların kullanımının yanlış olduğu tespit edilmiş ve karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 116/1, 119/1-c, 163. ve 49/2. maddeleri, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara

13. Ceza Dairesi 2016/10178 E. , 2018/1570 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hırsızlık eyleminin katılanın balkonuna çıkarak işlenmesi karşısında, sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan TCK"nın 116/1, 119/1-c maddeleri gereğince zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıkların aboneliği katılana ait olan elektriği kullanmaları şeklindeki eylemlerinin TCK’nun 163. maddesine uyduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Sanıkların 03/05/2011 tarihinde katılana ait sayaçtan kendilerine ait inşaata seyyar kablo çekmek sureti ile elektrik kullandıklarının belirlendiği, sanıkların ise katılana ait zararı kovuşturma aşamasında giderdiklerinin anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi zorunluluğu,
3-Kabule göre de;
TCK"nun 49/2. maddesi hükmü karşısında kısa süreli olmadığı gözetilmeden, aksine nitelendirme ile seçenek yaptırımlara çevrilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..., sanık ..., sanık ... ile katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, 08/02/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.